เรื่องราววุ่นๆของหนุ่มวัย 26 กับเด็ก(บ้า)อายุ 19
เพราะใกล้ชิดกันจนเกินไปจนเลยเถิดเกิดเป็นความผูกพันธ์ที่ยากที่จะถอนตัว
แถม บยอน แบคฮยอน เด็กเจ้าแผนการยังชอบสรรหาวิธีมาป่วนใจเขาอยู่เรื่อย
อายุที่ต่างกัน นิสัยที่ต่างกัน ไม่มีอะไรที่เหมือนกัน
แต่มันเป็นความแตกต่าง ที่ลงตัว
"คุณชานป่วย ก็ต้องพัก อายุก็ปูนนี้แล้วหัดดูแลตัวเองบ้างสิครับ แล้วก็นี่ครับยา" สายตาหวานตวัดจ้องมาทางเขาอย่างดุๆอย่างกับผู้ใหญ่ที่กำลังดุเด็กน้อย นี่เขาโตกว่าเด็กนี่ตั้งไม่รู้กี่ปี กลับโดนเด็กบ้าอย่าง บยอน แบคฮยอน ทำดุใส่ซะได้
ไอเปี๊ยกเอ้ย คิดว่าหน้าเหวี่ยงๆนั่นมันน่ากลัวมากรึไงกัน
เออ ... มันก็น่ากลัวจริงๆ
ให้ตายจริง ทำไมคนอย่างเขาต้องมารู้สึกเกรงเจ้าเด็กนี่ด้วยนะ
"ไม่กิน" พอเห็นหน้าเด็กนี่แล้ว ผมก็อยากนึกแกล้งขึ้นมาเลยทำเป็นปัดมือเล็กที่มือยาเม็ดสีขาววางอยู่บนมือ
"คุณนี่ ดื้อจริงเชียว" แบคฮยอนมองค้อนมาที่ผมก่อนที่สายตาเจ้าเล่ห์นั่นจะเริ่มวาววับเหมือนเริ่มคิดแผนการอะไรได้
"ให้กินดีๆไม่กิน สงสัยชอบแบบจัดหนัก" ไม่ทันขาดคำแบคฮยอนก็ใช้สองมือเรียวเล็กนั่นกุมหน้าผมไว้ก่อนจะก้มลงมาประกบปากผมแผ่วเบา ชั่ววินาทีที่ผมแทบหยุดหายใจ เจ้าตัวเล็กก็ผละออกมาจ้องผมด้วยสายตากรุ้มกริ่ม
"คราวนี้จะกินได้รึยังครับ เอ๊ะ หรือต้องโดนอีกสักทีสองที"
แม่ครับ .. ปาร์คโดนลวนลาม
ขอฝากฟิคชานแบคสองร้อยเปอร์เซ็นด้วยนะคะ
เรื่องนี้เกิดจากอารมณ์ที่อยู่ดีๆก็อยากแต่งฟิคของเรา เพราะฉะนั้นทำใจกับพล๊อตที่ไม่มีสาระ
แต่แฝงความน่ารักไว้ทุกบรรทัดให้ได้อมยิ้มคลายเครียดกันนะคะ♡
ปล. ฟิคชั่นเรื่องนี้เป็นงานเขียนชิ้นแรกของเรา ผิดพลาดยังไงขออภัยล่วงหน้าค่ะ
อ่านแล้วคอมเม้นท์ติชมเป็นกำลังใจให้ผู้เขียนด้วยนะคะ :-)
คำเตือน : เรื่องนี้ไม่มีเคะจ๊ะจ๋า เคะหน่อมแน้ม เพราะเคะเราบ้าและแซ่บเกินร้อย!
พูดคุยถึงเรื่องนี้ในทวิตเตอร์อย่าลืมติดแท็ก #ชานแบคสองร้อย น้า
(' - ')♥
ขอบคุณธีมสวยๆจาก Shalunla และ Sqweez
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น